مسابقه دختر شایسته جهان (Miss Universe) در سال ۱۹۵۲ با حمایت دونالد ترامپ، میلیاردر آمریکایی، یک سال پس از برپایی مسابقه دختر شایسته جهان (Miss World)‌ راه‌اندازی شد.

مسابقاتی که پایه و اساس آن، زیبایی دختران است و شاخص «برهنگی» نقش تعیین‌کننده‌ای در آن دارد. هر چند که جنبه عام‌المنفعه به این مراسم بخشیده‌اند و طبق قوانین آن، حضور دختر شایسته در مراسم‌های خیریه الزامی است تا مردم برای دیدن ملکه زیبایی جهان هم که شده در خیریه حضور یابند!

جالب اینکه بیشترین داوران این مسابقات، مردان هستند و به جلوه‌گری و عرض اندام دختران از کشورهای مختلف جهان امتیاز می‌دهند تا بهترین را انتخاب کنند!

اکثر سهامداران، داوران و مجریان این مسابقه وامدار صهیونیست‌ها هستند و دارای مشکلات اخلاقی. برای نمونه «اندی کوهن» مجری و تهیه‌کننده همجنس‌گرای آمریکایی که پیش‌تر قرار بود اجرای این مسابقه را بر عهده بگیرد، به دلیل اعتراض به قوانین ضد همجنس‌گرایی در روسیه، از سفر به این کشور و اجرای این مسابقه در کنار ملانی براون، خواننده گروه اسپایس گرلز انصراف داد! جالب‌تر اینکه یک همجنس‌گرای دیگر اجرای این برنامه را بر عهده گرفت و برای نشان‌دادن اعتراضش به اخلاق‌مداری روس‌ها، با شریک جنسی خود روی فرش قرمز حاضر شد!

 نوشتار حاضر نه برای تبلیغ چنین برنامه‌هایی بلکه هشداری‌ است به خانواده‌ها و دست‌اندرکاران فرهنگی کشور مبنی بر اینکه دختران و بانوان پاک ایرانی هر لحظه و هر ساعت با تضادها و الگوهای متناقضی در تقابل فرهنگی و تنازع ذهنی هستند.

بعضاً دیده‌شده دختران با خود می‌گویند «خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد» و با این مغالطه آشکار در محیط‌های حقیقی و مجازی جلوه‌گری می‌کنند. قشر فرهیخته نیز به تفسیر زن‌مدارانه از اسلام می‌پردازند و نوعی از «فمینیسم اسلامی» را مطرح می‌کنند، تا جایی که امروزه به اعتقاد بسیاری از جامعه‌شناسان، مکتب فمینیسم در جوامع اسلامی ریشه دوانده است و دیگر نمی‌توان منکر این قضیه شد.

شاید به همین دلیل است که هر سال پایان‌نامه‌های بسیاری با موضوع «فمنیسم، سنت، مدرنیته، آزادی‌خواهی زنان، برده‌داری مدرن، خشونت و برده‌داری جنسی، انتخاب دختر شایسته سال جهان و …» در کشورمان نوشته می‌شود.

حال سؤال اینجاست که آیا می‌توان با ارائه الگوهای متناسب با جامعه اسلامی، تمایلات ذاتی بانوان را در مسیر صحیح هدایت کرد و به آنان زیبایی پوشیده‌بودن و معراج مرد از دامن زن را یادآور شد؟

بسیاری از بانوان در جوامع اسلامی بالاخص کشور عزیزمان ایران با ابهامات و سؤالات فراوانی درباره حجاب مواجه هستند و در جدال میان سنت و مدرنیته قرار دارند. البته وقتی تصاویر پر رنگ و لعاب مراسم انتخاب دختر شایسته سال(!) با چند کلیک در فضای قابل مشاهده است، از دخترانی که بدون ارائه الگوی مناسب رها شده‌اند، نباید انتظار زیادی داشت.

تجمل‌گرایی، عمل‌های زیبایی و تب تند لاغری، هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود و این سه نمی‌خواهند نه بانوی سنتی ایرانی را رها کنند و نه دختر روشنفکر امروزی در دانشگاه را.

رخنه بی حد و حرص تفکرات فمنیستی و جایزه وسوسه‌انگیز این مسابقات با لباس‌های فاخر چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند. گابریلا ایسلر دختر شایسته امسال ۲۵۰ هزار دلار به عنوان جایزه نفر اول دریافت کرده و آپارتمانی در شهر نیویورک نیز به مدت یک سال برای اقامت در اختیار وی گذاشته شده است! بله این جایزه بسیار وسوسه‌انگیز است و دختران را به این فکر وا می‌دارد که با جلوه‌گری و نادیده‌گرفتن برخی محدودیت‌‌ها، می‌توانند دختر شایسته سال شوند!

 استاد شهید مرتضی مطهری با اشاره به آغاز نهضت فمینیسم می‌نویسد: «نهضتی که در اروپا برای احقاق حقوق پایمال شده زن صورت گرفت به دلیل آن که دیر به این فکر افتاده بودند، با دستپاچگی و عجله زیادی انجام گرفت. احساسات مهلت نداد که علم نظر خود را بگوید و راهنما قرار گیرد. از این رو تر و خشک با یکدیگر سوخت. این نهضت یک سلسله بدبختی‌هایی را از زن گرفت و حقوق زیادی به او داد و درهای بسته‌ای را باز کرد اما در عوض، بدبختی‌ها و بیچارگی‌های دیگری برای خود زن و برای جامعه بشریت به وجود آورد».

ویل دورانت نیز در این زمینه می‌گوید: کسانی که ناخودآگاه برای تخریب بنیان خانواده توطئه کردند، کارخانه‌دارانی بودند که برای سود بیشتر، زنان را از خانه‌ها بیرون کشیدند و نتیجه نهایی آن ایجاد بحران هویت در زنان شد.

«فمینیسم» امروز گریبان زنان دنیا را گرفته است و در این بین بانوان عفیف ایرانی نیز بین آموزه‌های اسلامی و دنیای پر زرق و برق فمنیستی معلل مانده است. گاهی می‌خواهد شایسته‌ترین دختر سال جهان باشد و با بهترین آرایش‌ها و گران‌ترین عمل‌های زیبایی و پوشیدن برندهای مشهور در محفلی بدرخشد و گاه در ایام محرم در عزاداری‌ها به یاد حضرت زینب(س) و صبر، عفت و کمال این بانوی بزرگوار، اشک ماتم از دیده می‌چکاند.

بانوی ایرانی در تقابل با سنت و مدرنیته معلل مانده و این وظیفه نهادها و سازمان‌های فرهنگی و مذهبی کشور است که با ارائه برنامه‌ها و ایده‌های ناب و به روز و معرفی نمونه‌های باورپذیر، قابل اجرا و پرجاذبه زندگی اسلامی‌ایرانی، این چالش را مرتفع کنند و یقین را با شک بسیاری از دختران و زنان ایرانی جایگزین نمایند.